The CSS Podcast - 034: Overflow
Gdy treści wykraczają poza zakres rodzica, możesz je przetworzyć na wiele sposobów. Możesz na przykład przewijać widok, aby dodać więcej miejsca, przyciąć wystające krawędzie lub wskazać punkt cięcia za pomocą wielokropka. Szczególnie ważne jest, aby pamiętać o przepełnieniu podczas programowania aplikacji na telefony i wyświetlania na ekranach różnych rozmiarów.
W CSS istnieją 2 różne opcje przycinania: text-overflow
służy do przycinania poszczególnych wierszy tekstu, a właściwości overflow
pozwalają kontrolować przepełnianie w modelu pudełka.
Przepełnienie pojedynczej linii z text-overflow
Użyj właściwości text-overflow
w dowolnym elemencie zawierającym węzły tekstowe, np. akapicie (<p>
). Określa, jak tekst ma się wyświetlać, gdy nie mieści się w dostępnej przestrzeni elementu. Cały widoczny tekst HTML na stronie znajduje się w węzłach tekstowych. Aby użyć funkcji text-overflow
, potrzebujesz 1 niezapakowanego wiersza tekstu, dlatego musisz też ustawić overflow
na hidden
i mieć wartość white-space
, która uniemożliwia zawijanie tekstu.
p {
text-overflow: ellipsis;
overflow: hidden;
white-space: nowrap;
}
Korzystanie z właściwości przepełnienia
Właściwości rozszerzania są ustawiane dla elementu, aby kontrolować, co się dzieje, gdy elementy podrzędne potrzebują więcej miejsca, niż jest dostępne. Może to być celowe działanie, np. w przypadku interaktywnej mapy, takiej jak Mapy Google, gdzie użytkownik może przesuwać duży obraz przycięty do określonego rozmiaru. Może to być też niezamierzone, na przykład w aplikacji do czatu, gdy użytkownik wpisze długi tekst, który nie mieści się w dymku tekstowym.
Przepełnienie można podzielić na 2 części. Element nadrzędny ma ściśle ograniczoną przestrzeń, która nie ulegnie zmianie. Możesz to wyobrazić sobie jako okno. Elementy podrzędne to treści, które potrzebują więcej miejsca od elementu nadrzędnego. Możesz to sobie wyobrazić jako to, na co patrzysz przez okno. Zarządzanie przepełnieniem pomoże określić, jak okno będzie otaczać treści.
Przewijanie po osi pionowej i poziomej
Właściwość overflow-y
kontroluje fizyczne przepełnienie wzdłuż osi pionowej widocznego obszaru urządzenia, a więc przewijanie w górę i w dół.
Właściwość overflow-x
kontroluje przepełnienie wzdłuż osi poziomej widoku urządzenia, a więc przewijanie w lewo i w prawo.
Właściwości logiczne kierunku przewijania
Właściwości overflow-inline
i overflow-block
ustawiają przepełnienie na podstawie kierunku i trybu pisania dokumentu.
Skrót overflow
Krótki kod overflow
ustawia oba style overflow-x
i overflow-y
w jednym wierszu:
overflow: hidden scroll;
Jeśli podasz 2 słowa kluczowe, pierwsze będzie miało zastosowanie do overflow-x
, a drugie do overflow-y
. W przeciwnym razie zarówno overflow-x
, jak i overflow-y
używają tej samej wartości.
Wartości
Przyjrzyjmy się bliżej wartościom i kluczowym słowom dostępnym w usługach overflow
.
overflow: visible
(domyślnie)- Jeśli nie ustawisz tej właściwości, domyślną wartością w internecie będzie
overflow: visible
. Dzięki temu masz pewność, że treść nigdy nie jest nieumyślnie ukryta i jest zgodna z podstawowymi zasadami, czyli „nigdy nie ukrywaj treści” oraz o „bezpiecznym układzie precyzyjnych układów”. overflow: hidden
- Treści
overflow: hidden
są przycinane w wybranym kierunku i nie są wyświetlane za pomocą pasków przewijania, które by to umożliwiały. overflow: scroll
overflow: scroll
włącza suwaki, aby umożliwić użytkownikom przewijanie treści. Nawet jeśli treści nie są obecnie przepełnione, suwaki będą widoczne. To świetny sposób na ograniczenie przesuwania układu w przyszłości, jeśli w przyszłości kontener będzie można przewijać na podstawie np. rozmiaru, oraz na wizualne przygotowanie użytkownika do przewijania.overflow: clip
- Tak jak w przypadku elementu
overflow: hidden
treści zawierająceoverflow: clip
są przycinane do pola dopełnienia elementu. Różnica międzyclip
ahidden
polega na tym, że słowo kluczoweclip
zabrania także przewijania, w tym automatycznego. overflow: auto
- Na koniec wartość najczęściej używana,
overflow: auto
. Powoduje to uwzględnianie ustawień użytkownika i wyświetlanie pasków przewijania w razie potrzeby, ale domyślnie ukrywa je. Użytkownik i przeglądarka odpowiadają za przewijanie.
Przewijanie i przelewanie
Wiele z tych zachowań overflow
powoduje wyświetlenie paska przewijania, ale istnieje kilka konkretnych zachowań i właściwości przewijania, które mogą pomóc w sterowaniu przewijaniem w kontenerze przepełnienia.
Przewijanie i ułatwienia dostępu
Upewnij się, że obszar, który można przewijać, może być zaznaczony, aby użytkownik mógł użyć klawisza Tab, aby przejść do pola, a potem używać klawiszy strzałek do przewijania.
Aby umożliwić akceptowanie przez pole przewijania, dodaj tabindex="0"
, nazwę z atrybutem aria-labelledby
i odpowiedni atrybut role
. Na przykład:
<div tabindex="0" role="region" aria-labelledby="id-of-descriptive-text">
content
</div>
Za pomocą CSS możesz wskazać, że pole ma fokus, używając właściwości outline
, aby dać wizualną wskazówkę, że będzie można teraz przewijać to pole.
W artykule Używanie CSS do egzekwowania dostępności Adrian Roselli pokazuje, jak CSS może zapobiegać regresji dostępności. Dotyczy to na przykład włączania przewijania i dodawania wskaźnika ostrości tylko wtedy, gdy używane są prawidłowe atrybuty. Podane niżej reguły sprawią, że pole będzie przewijalne tylko wtedy, gdy ma atrybut tabindex
, aria-labelledby
i role
.
[role][aria-labelledby][tabindex] {
overflow: auto;
}
[role][aria-labelledby][tabindex]:focus {
outline: .1em solid blue;
}
Umieszczenie paska przewijania w ramach modelu pudełka
Paski przewijania zajmują miejsce w ramce dopełnienia i mogą konkurować o miejsce w przypadku elementów typu inline
, a nie overlaid
. Moduł modelu ramkowego bardziej szczegółowo opisuje to potencjalne źródło przesunięcia układu.
root-scroller vs implicit-scroller
Możesz zauważyć, że niektóre przewijarki działają w trybie „przeciągnij, by odświeżyć”, a także mają inne szczególne zachowania, zwłaszcza w przypadku aplikacji mobilnych i hybrydowych. Ten proces przewijania odbywa się w głównym elemencie przewijania. Na stronie może być tylko jeden element przewijania. Domyślnie element documentElement jest głównym elementem przewijania strony, ale po zmianie elementu głównego przewijania można stosować specjalne zachowania do elementów przewijania innych niż documentElement. Nowy element nazywamy domyślnym elementem głównym przewijania.
Aby utworzyć główny scroller, możesz użyć funkcji promowania scrollera, umieszczając kontener w pozycji stałej, tak aby obejmował cały widok i był z góry widoczny w scrollerze. Tutaj możesz porównać scroller główny i zagnieżdżony scroller domyślny.
scroll-behavior
scroll-behavior
umożliwia włączanie sterowania przewijaniem elementów przez przeglądarkę. Możesz w ten sposób określić sposób obsługi linków lub nawigacji na stronie, np. .scrollTo()
.
Jest to szczególnie przydatne, gdy używasz atrybutu prefers-reduced-motion, aby określić zachowanie podczas przewijania na podstawie preferencji użytkownika.
@media (prefers-reduced-motion: no-preference) {
.scroll-view {
scroll-behavior: auto;
}
}
overscroll-behavior
Jeśli kiedykolwiek dotarłeś(-aś) do końca nakładki modalnej, a następnie kontynuowałeś(-aś) przewijanie i strona za nakładką się przesunęła, to właśnie łańcuch przewijania, czyli przenoszenie do góry do nadrzędnego kontenera przewijania. Właściwość overscroll-behavior
pozwala zapobiec wyciekowi nadmiarowego przewijania do kontenera nadrzędnego (jest to nazywane łańcuchem przewijania).
Sprawdź swoją wiedzę
Sprawdź swoją wiedzę na temat przepełnienia
Przepełnienia tekstu i przepełnienia elementu są takie same?
Właściwość overflow
akceptuje 2 słowa kluczowe. Do której osi należy pierwsze słowo kluczowe?
Jaką przestrzeń w modelu pudełka zajmują paski przewijania podczas wyświetlania i wstawiania?
Aby zatrzymać dodatkowy ruch spowodowany przewijaniem w zagnieżdżonym nawigatorze, której właściwości użyjesz?
overscroll-behavior
scroll-padding
scroll-behavior
overscroll-effect
scroll-hint