Co nas opuszcza?
Pisanie i wyszukiwanie miniaplikacji to świetna zabawa, której nie żałuję. Z jednej strony sukces i popularność miniaplikacji udowodniły, że ich twórcy mają rację. Z drugiej strony ten sukces koncentruje się jednak w regionach, w których dominuje niewiele popularnych superaplikacji, przynajmniej w czasie pisania tego tekstu. To niewątpliwie fakt, że ekosystem jest bardzo fascynujący i warto na niego rzucić okiem. Ten zbiór artykułów zawiera szczegółowe informacje na temat wielu aspektów, które mają znaczenie przy używaniu i tworzeniu miniaplikacji. Od DevTools po metody dodawania znaczników, stylizacji i skryptów, aż po model komponentów, aż po ogólną architekturę – miniaplikacje dają deweloperom aplikacji wiele możliwości nauki i inspiracji, a nawet dla tych, którzy sami chcą tworzyć treści w internecie.
Moje początkowe eksperymenty dotyczące tworzenia miniaplikacji internetowej zakończyły się sukcesem. Przyszłe badania pokażą, w jakim stopniu ten model jest wydajny i na tyle elastyczny, aby mógł uwzględniać różne kształty, jakie mogą przyjmować aplikacje internetowe. Moje obecne podejście doraźne można sformalizować, umieszczając odpowiednie fragmenty kodu w osobnej bibliotece (w razie potrzeby mini-app.js). Co ciekawe, tego rodzaju programy sięgają aż do frameset. Dzisiaj mówimy o wnioskach,
a nie o dokumentach.
Widzę ogromny potencjał rozwoju w zakresie tworzenia stron internetowych, czerpiąc inspirację z różnych miniaplikacji DevTools. Od łatwej (zdalnej) funkcji testowania na urządzeniu po pakowanie i tworzenie – integracja IDE ze środowiskiem DevTools zapewnia wiele punktów wyjścia, które ułatwiają życie programistów.
Uwagi końcowe
Z punktu widzenia funkcji internet staje się coraz bardziej rozbudowany z każdą wersją prawie dowolnej przeglądarki. Stale rosnąca lista funkcji umożliwia tworzenie w internecie przypadków użycia, które jeszcze rok temu były nie do pomyślenia. Jednocześnie konieczność standaryzacji miniaplikacji świadczy o tym, że deweloperzy nie są skłonni lub nie potrafią stworzyć tej samej miniaplikacji dla każdej superaplikacji. Być może istnieje potrzeba utworzenia warstwy abstrakcyjnej na poziomie przeglądarki umożliwiającej uruchamianie miniaplikacji w internecie, a jednocześnie podkreślenie, że sieć nie jest odporna na fragmentację, zwłaszcza przy uwzględnieniu różnych dostawców przeglądarek i tego, co nie są implementowane. Podsumowując, bardzo się cieszę, że to wszystko się uda. Tworzenie lepszej przyszłości w internecie może pomóc w nieszablonowym myśleniu, a także czerpaniu inspiracji z własnego myślenia.
Podziękowania
Ten artykuł napisali Joe Medley, Kayce Basques, Milica Mihajlija, Alan Kent oraz Keith Gu.