Komponenty miniaplikacji

Komponenty internetowe zakładają, że deweloperzy będą mogli łączyć je ze sobą i na ich podstawie tworzyć świetne aplikacje. Przykładami takich komponentów atomowych są elementy czasu z GitHuba, element web-vitals Stefana Judisa czy, bez wstydu, przełącznik trybu ciemnego Google. Zauważyliśmy jednak, że w przypadku kompletnych systemów projektowania użytkownicy wolą polegać na spójnym zestawie komponentów od tego samego dostawcy. Niepełna lista przykładów obejmuje UI5 Web Components firmy SAP, elementy Polymer, elementy Vaadin, FAST firmy Microsoft, elementy Material Web, elementy AMP i wiele innych. Z wielu powodów, które wykraczają poza zakres tego artykułu, wielu deweloperów decyduje się jednak na frameworki takie jak React, Vue.js, Ember.js itp. Zamiast dawać deweloperom swobodę wyboru spośród tych opcji (lub, w zależności od punktu widzenia, zmuszać ich do wyboru technologii), dostawcy superaplikacji udostępniają uniwersalny zestaw komponentów, których muszą używać deweloperzy.

Komponenty w miniaplikacjach

Te komponenty możesz traktować jak dowolne z wymienionych powyżej bibliotek komponentów. Aby zapoznać się z dostępnymi komponentami, możesz przejrzeć bibliotekę komponentów WeChat, komponenty ByteDance, komponenty Alipay, komponenty Baidukomponenty Quick App.

Wcześniej pokazałem, że chociaż <image> WeChat to funkcjonujący od podstaw komponent internetowy, nie wszystkie z nich są z technicznego punktu widzenia. Niektóre komponenty, np. <map><video>, są renderowane jako wbudowane komponenty systemu operacyjnego, które są nakładane na WebView. Deweloper nie ma dostępu do tych szczegółów implementacji. Są one programowane tak samo jak inne komponenty.

Szczegóły są różne, ale ogólne koncepcje programowania są takie same we wszystkich superaplikacjach. Ważną koncepcją jest wiązanie danych, o którym była mowa w sekcji Języki znaczników. Komponenty są zwykle pogrupowane według funkcji, więc łatwiej znaleźć ten, który pasuje do danego zadania. Poniżej znajdziesz przykład kategoryzacji Alipay, która jest podobna do grupowania komponentów innych dostawców.

  • Wyświetlanie kontenerów
    • view
    • swiper
    • scroll-view
    • cover-view
    • cover-image
    • movable-view
    • movable-area
  • Treści podstawowe
    • text
    • icon
    • progress
    • rich-text
  • Komponenty formularza
    • button
    • form
    • label
    • input
    • textarea
    • radio
    • radio-group
    • checkbox
    • checkbox-group
    • switch
    • slider
    • picker-view
    • picker
  • Nawigacja
    • navigator
  • Komponenty multimediów
    • image
    • video
  • Płótno
    • canvas
  • Mapa
    • map
  • Otwieranie komponentów
    • web-view
    • lifestyle
    • contact-button
  • Ułatwienia dostępu
    • aria-component

Poniżej możesz zobaczyć parametr <image> używany w alipay w instrukcji a:for (patrz Renderowanie list), która wykonuje pętlę na tablicy danych obrazu podanej w parametrye index.js.

/* index.js */
Page({
  data: {
    array: [
      {
        mode: "scaleToFill",
        text: "scaleToFill",
      },
      {
        mode: "aspectFit",
        text: "aspectFit",
      },
    ],
    src: "https://images.example.com/sample.png",
  },
  imageError(e) {
    console.log("image", e.detail.errMsg);
  },
  onTap(e) {
    console.log("image tap", e);
  },
  imageLoad(e) {
    console.log("image", e);
  },
});
<!-- index.axml -->
<view class="page">
  <view class="page-section" a:for="{{array}}" a:for-item="item">
    <view class="page-section-demo" onTap="onTap">
      <image
        class="image"
        mode="{{item.mode}}"
        onTap="onTap"
        onError="imageError"
        onLoad="imageLoad"
        src="{{src}}"
        lazy-load="true"
        default-source="https://images.example.com/loading.png"
      />
    </view>
  </view>
</view>

Zwróć uwagę na powiązanie danych item.mode z atrybutem mode, src z atrybutem src oraz 3 obsługami zdarzeń onTap, onErroronLoad z funkcjami o tej samej nazwie. Jak wyjaśniliśmy wcześniej, tag <image> jest wewnętrznie konwertowany na tag <div> z symbolem zastępczym końcowych wymiarów obrazu, opcjonalnym ładowaniem opóźnionym, domyślnym źródłem itp.

Dostępne opcje konfiguracji komponentu są wymienione w dokumentacji. Umieszczony w dokumentach przegląd komponentu z symulacją sprawia, że kod staje się namacalny.

Dokumentacja komponentu Alipay z wbudowanym podglądem komponentu, pokazująca edytor kodu z symulacją, która przedstawia komponent renderowany na symulowanym iPhonie 6.
Dokumentacja komponentu Alipay z podglądem wbudowanego komponentu.
Podgląd komponentu Alipay na osobnej karcie przeglądarki. Widok edytora kodu z symulatorem, który pokazuje komponent renderowany na symulowanym iPhonie 6.
Wyświetlił się podgląd komponentu Alipay na osobnej karcie.

Każdy komponent ma też kod QR, który można zeskanować za pomocą aplikacji Alipay. Spowoduje to otwarcie przykładu komponentu w samodzielnym minimalnym przykładzie.

Podgląd komponentu „image” firmy Alipay na prawdziwym urządzeniu po zeskanowaniu kodu QR w dokumentacji.
Podgląd komponentu Alipay <image> na prawdziwym urządzeniu po kliknięciu linku do kodu QR w dokumentacji.

Deweloperzy mogą przejść z dokumentacji bezpośrednio do środowiska IDE Alipay DevTools, korzystając z zastrzeżonego schematu URI antdevtool-tiny://. Dzięki temu dokumentację można połączyć bezpośrednio z miniprojektem, który ma zostać zaimportowany. Dzięki temu programiści mogą od razu zacząć korzystać z komponentu.

Komponenty niestandardowe

Oprócz korzystania z komponentów dostarczonych przez dostawcę deweloperzy mogą też tworzyć komponenty niestandardowe. Koncepcja ta dotyczy WeChat, ByteDance, AlipayBaidu, a także Quick App. Na przykład komponent niestandardowy Baidu składa się z 4 plików, które muszą znajdować się w tym samym folderze: custom.swan, custom.css, custom.jscustom.json.

Plik custom.json wskazuje zawartość folderu jako komponent niestandardowy.

{
  "component": true
}

Plik custom.swan zawiera znaczniki, a custom.css – kod CSS.

<view class="name" bindtap="tap">{{name}} {{age}}</view>
.name {
  color: red;
}

Logika znajduje się w pliku custom.js. Funkcje cyklu życia komponentu to attached(), detached(), created()ready(). Komponent może też reagować na zdarzenia cyklu życia strony, a mianowicie show()hide().

Component({
  properties: {
    name: {
      type: String,
      value: "swan",
    },
  },
  data: {
    age: 1,
  },
  methods: {
    tap: function () {},
  },
  lifetimes: {
    attached: function () {},
    detached: function () {},
    created: function () {},
    ready: function () {},
  },
  pageLifetimes: {
    show: function () {},
    hide: function () {},
  },
});

Komponent niestandardowy można następnie zaimportować do index.json. Klucz importu określa nazwę (tutaj: "custom"), której komponent niestandardowy może używać w index.swan.

{
  "usingComponents": {
    "custom": "/components/custom/custom"
  }
}
<view>
  <custom name="swanapp"></custom>
</view>

Podziękowania

Ten artykuł został sprawdzony przez Joe Medley, Kayce Basques, Milica Mihajlija, Alan Kent i Keitha Gu.